Hiep hiep hoera, terwijl ik dit schrijf word ik langzaam 28 jaar.
Ja, het is heus waar, vandaag is de dag dat ik verjaar.
Het is officieel: ik heb de club van 27 overleefd. Vorig jaar toen ik 27 werd, dacht ik voor het eerst “Je wordt echt oud, je bent bijna 30 man” en ik kan je verzekeren dat die gedachte vandaag krachtiger is geworden. Al ben ik wel gewend aan dat stemmetje te horen, het fluistert nu meer op de achtergrond. Dus dat maakt het weer zwakker.
Zwakker en krachtiger, pff ik vind het maar ingewikkeld.
Het is gelukkig ook een mooie metafoor om de afgelopen jaren van mijn leven te beschrijven.
Jaja 28 jaar, toevallig precies het omgekeerde van de leeftijd die de diagnose arts op mijn lichaam plakte. Na een heftige fietstocht op een supersonische hometrainer met allemaal slangen en sensoren op mijn lichaam, vroeg hij hoe oud mijn opa was. Verdwaasd en afwezig van de inspanning antwoordde ik “ergens in de tachtig”. Hij zei “Jouw lichaam is ongeveer even oud als dat van je opa, je lichaam is 82 jaar oud”. Een reactie van mijn kant kwam er niet. Ik herinner het me nog goed en zie voor me hoe afgepeigerd ik was.
Besef dat ik nu zo oud was als de mensen in het bejaardenhuis die ik altijd had verzorgd kwam pas vandaag. Vandaag, de dag dat ik echt ouder word “bijna 30 man”.
Soms zie ik mijn vader lopen en denk ik bij mezelf dat ik precies hetzelfde loop. De zelfde trekjes, de zelfde stapjes en zo stijf als een hark. Mijn vader wordt binnenkort zeventig en terwijl hij en mijn moeder hun uiterste best doen om voor me te zorgen, merk ik dat het voor hen soms ook te veel wordt. Het is niet niks om voor een ziek kind te zorgen, zeker niet als dat kind volwassen is. Een kind dat zelfstandig was en zijn eigen leven wil opbouwen.
We kunnen gelukkig goed samen wonen en ze gaan vaak op vakantie waardoor we alle drie een gevoel van vrijheid ervaren. Maar ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten doen.
Hoewel ze (lichamelijk) nog niet zo oud zijn als ik, zie ik ze ouder worden en blijf ik een kind waar ze voor zorgen, hun kind.
Een volwassen bejaard kind.